จะว่าไป พิมรี่พาย ตอนนี้ Win มากนะ พูดเลย จากคนที่ไม่เคยรู้จักนางเลย ตอนนี้รู้จักนางเพิ่มขึ้นอีกค่อนประเทศแล้ว
สะเทือนทุกวงการจริง ๆ ปรบมือให้นาง
อีดอก ไม่น่าเชื่อนะคะ เชียงใหม่เป็นเมืองที่เจริญมากกกกกก มีมหาวิทยาลัยใหญ่ๆมีชื่อเสียงหลายที่
มีครู อาจารย์ระดับ ศาสตราจารย์ รองศาสตราจารย์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดอกเตอร์ มหาบัณฑิต บัณฑิต นักวิชาการเยอะแยะมากมายก่ายกอง
แต่ไม่ช่วยนำพาให้ความเจริญได้เข้าทั่วถึงไปทั้งจังหวัดเลย พากันทำอะไรอยู่เหรอ
แต่พอมีคนทำให้กลับเป็นเรื่องที่ไม่ดีมีดราม่าซ่ะงั้น แล้วพวกที่มีตำแหน่งวิชาการที่สอนเรื่องการพัฒนาชุมชน พัฒนาชนบท ยุทธศาสตร์หีแตดอะไรทั้งหลายทำไมมองไม่เห็นปัญหาตรงนี้
หรือเห็นผ่านๆแค่ตามตัวหนังสือไม่ได้ลงมือทำจริง อันนี้งงกับจังหวัดเชียงใหม่มากค่ะ
ถ้าถามว่านักวิชาการทำอะไร ตอบง่าย ๆ ก็ทำตามหน้าที่ และทำงานด้านที่ตัวเองชำนาญและเรียนมานั่นแหละ เป็นนักวิชาการการเกษตร ก็ปลูกต้นไม้ไป
นักวิชาการประมง ก็เลี้ยงปลาไป เป็นนักวิชาการศาสตราจารย์ด้าน ภาษา ศิลปะวัฒนธรรม อะไรก็ทำงานตัวเองไป เป็นด๊อกเตอร์ ด้านเภสัช ก็จ่ายยาไป
จบด้านแพทย์ ก็รักษาคนไข้ไป สุดท้ายแล้ว ใครมีหน้าที่อะไรก็ทำอันนั้น แต่คนที่จะมีอำนาจ เปลี่ยนแปลง ก็คือ ภาครัฐ นั่นแหละ
แต่สิ่งหนึ่งที่นักวิชาการทำได้ คือ ปลูกหน่อไม้ หน่อไม้แห่งปัญญา ให้ปัญญาชนรุ่นหลัง รู้จักคิด รู้จักต่อต้านระบบอะไรที่ไม่ถูกต้อง และรู้จักเปลี่ยน
ส่วนลำพัง ดอกเตอร์ ครูบา อาจารย์ ศาสตราจารย์ ตัวเล็ก ๆ ในมหาลัยตีนดอย เปลี่ยนโลกทั้งใบ เปลี่ยนโฉมหน้าประเทศทั้งประเทศไม่ได้หรอก
ถ้ามันเปลี่ยนได้ง่าย ๆ มันคงเปลี่ยนไปนานแล้วหล่ะ
